ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
2013 – 2014
Θέμα: Διαμεσολάβηση Ομοτίμων: μία εναλλακτική μέθοδος επίλυσης των συγκρούσεων στο σχολείο χωρίς να υπάρχουν ηττημένοι. Η εφαρμογή της στο 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου 2005-2013.
Εισηγήτρια: Αγγελική Γιαννάτου, Εκπαιδευτικός, Διευθύντρια στο 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου, Σύμβουλος Ομάδων και Οργανισμών.
Περίληψη
Στο 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου εφαρμόζεται η Διαμεσολάβηση μεταξύ συνομηλίκων ως μία ειρηνική μέθοδος επίλυσης συγκρούσεων από το 2005 μέχρι σήμερα, αρχικά στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού Προγράμματος Comenius και στη συνέχεια ως Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας. Η διαμεσολάβηση έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στην αλλαγή του τρόπου που οι μαθητές κατανοούν και επιλύουν τις συγκρούσεις όχι μόνο στο σχολείο, αλλά και στη ζωή τους. Οι αλλαγές αυτές περιλαμβάνουν: βελτίωση της αυτοεκτίμησής τους, της δυνατότητας να ακούν τον άλλον και να λύνουν τις διαφορές τους με το διάλογο. Το σχολικό κλίμα βελτιώθηκε σημαντικά με την πάροδο του χρόνου και έχουμε πολύ σημαντική μείωση των πειθαρχικών κυρώσεων και των συγκρούσεων μέσα και έξω από το σχολείο.
Τι είναι η διαμεσολάβηση;
Η διαμεσολάβηση είναι πρόγραμμα και διαδικασία όπου μαθητές της ίδιας ηλικίας διευκολύνουν την επίλυση συγκρούσεων μεταξύ δύο ατόμων ή ομάδων. Μία διαμεσολάβηση δεν είναι δικαστήριο, αλλά μία εξεύρεση λύσης με τη βοήθεια ενός ουδέτερου προσώπου, το οποίο διευθύνει μία συζήτηση στην οποία τα δύο μέρη λαμβάνουν οικειοθελώς μέρος. Οι εμπλεκόμενοι σε μια φιλονικία μπορούν να απευθύνονται από μόνοι τους στους διαμεσολαβητές ή να σταλούν από τους καθηγητές ή τους συμμαθητές τους ή να κληθούν από τους ίδιους τους διαμεσολαβητές. Η διαμεσολάβηση λαμβάνει χώρα σε δωμάτιο που προορίζεται γι΄αυτό το σκοπό.
Οι συνομήλικοι διαμεσολαβητές δεν αποφασίζουν, αλλά εργάζονται προς μία αποδεκτή και από τις δύο πλευρές λύση, ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω προβλήματα. Δοκιμάζουν να φέρουν τις δύο πλευρές σ΄ ένα τραπέζι και να αποσοβήσουν την κλιμάκωση. Προκειμένου να διευθετούν μια διαφορά, πρέπει οι διαμεσολαβητές να προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο. Όταν όμως δεν μπορούν να καταφέρουν τίποτε, τότε πρέπει να εγκαταλείπουν το περιστατικό, και να απευθύνονται στους εκπαιδευτικούς που είναι υπεύθυνοι για το πρόγραμμα.
Το πλεονέκτημα της διαμεσολάβησης, είναι ότι δεν υπάρχουν ηττημένοι, ενώ με την αποχή από την τιμωρία αποφεύγονται νέες συγκρούσεις. Οι μαθητές μαθαίνουν να αναζητούν περισσότερο τις ευθύνες στον εαυτό τους αυξάνοντας έτσι την υπευθυνότητά τους.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
• Αρτινοπούλου, Β., (2010) Η Σχολική Διαμεσολάβηση, Εκπαιδεύοντας μαθητές στη διαχείριση της βίας και του εκφοβισμού, Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη
• Ονησιφόρου, Μ., Ειρηνική Επίλυση Συγκρούσεων, Αθήνα: Δίοδος
• Θάνος, Β.Θ., -επιστημονική επιμέλεια- (2011) Η διαμεσολάβηση στο σχολείο και την κοινωνία, Συλλογικό Έργο, Αθήνα: Πεδίο
• diamesolavisi.blogspot.com
• Εκπαιδευτικό Υλικό Αγωγής Υγείας «Στηρίζομαι στα πόδια μου» ΕΠΙΨΥ-ΟΚΑΝΑ
• «Αγωγή Υγείας» ΥΠΕΠΘ-Διεύθυνση Σπουδών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης-Γραφείο Αγωγής Υγείας-ΕΙΝ, Αθήνα (2000)
• Αρχοντάκη, Ζ. & Φιλίππου, Δ. (2003) 205 βιωματικές ασκήσεις για εμψύχωση ομάδων ψυχοθεραπείας, κοινωνικής εργασίας, εκπαίδευσης, Εκδόσεις Καστανιώτη, 5η έκδοση
• Τριλίβα, Σ. & Αναγνωστοπούλου, Τ. (2008) «Βιωματική Μάθηση» Ένας πρακτικός οδηγός για εκπαιδευτικούς και ψυχολόγους, Εκδόσεις Τόπος
• Γκόβας, Ν. (2001) «Για ένα νεανικό δημιουργικό θέατρο», ασκήσεις παιχνίδια τεχνικές, ένα πρακτικό βοήθημα για εμψυχωτές θεατρικών ομάδων και εκπαιδευτικούς, Εκδόσεις Μεταίχμιο
