ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ 2013 – 2014
Θέμα: Ομαδικοαναλυτικό Ψυχόδραμα
Εισηγήτρια: Χαρά Αλεξανδρή, Κλινική Ψυχολόγος Msc, Θεραπεύτρια Οικογένειας, Ομαδική Αναλύτρια και Μέλος των BPS, IFTA, GAS, IAGP & HOPEinGA
Περίληψη
Η τεχνική του Ψυχοδράματος χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να καλλιεργηθεί η αυθεντικότητα και η δημιουργικότητα των ανθρώπων. Θεωρείται ότι η έκφραση μέσω των ρόλων οδηγεί σε αυθεντικότερη και αυθόρμητη συμπεριφορά. Το ομαδικοαναλυτικό ψυχόδραμα έχει εμπλουτισθεί με την εναλλαγή μεταξύ επιπέδων λειτουργίας και ρόλων ως μέσου προσέγγισης, αποκάλυψης και ενίσχυσης του εαυτού, το οποίο οδηγεί στην ανάδειξη του εγώ.
Το ομαδικοαναλυτικό ψυχόδραμα ακολουθεί τη θεωρία της ομαδικής ανάλυσης και εν πολλοίς την πρακτική της. Στο ομαδικοαναλυτικό ψυχόδραμα τονίζεται επίσης η επίδραση του ενδιάμεσου χώρου ως σημαντικού τμήματος της θεραπευτικής διαδικασίας.
Το συμβολικό επίπεδο διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο στην ομαδική διαδικασία: η γλώσσα, οι σχέσεις, η αντιμεταβίβαση, η σημειολογία της εκδραμάτισης. Η σωματική εκδραμάτιση αναδεικνύεται σε κώδικα επικοινωνίας της ομάδας. Η ψυχοδραματική διαδικασία καθίσταται το ιδανικό πλαίσιο ανταλλαγής εμπειριών και μεταξύ ρόλων, αλλά και μεταξύ αναπτυξιακών επιπέδων.
Βιβλιογραφία
Blatner H.A., (1973) Acting – in: Practical Applications of Psychodramatic Methods. New York: Springer Publishing Company, Inc.
Brander Μ., (1910) A Study of the Drama. Cambridge: Houghton Mifflin, Riverside Press.
Foulkes S. H., (1942) «On not Knowing the Analyst». Στο Ε. Foulkes (ed.), 1990, σ. 88-98.
Foulkes Ε., (1969) «Recollections of my Visit to Freud». Στο Ε. Foulkes (ed.), 1990,σ. 21-30.
Foulkes Ε., (1975) Group Analytic Psychotherapy. Method and Principles. London: Gordon and Breach. Reprinted London: Karnac 1986.
Foulkes Ε., (1990) (Ed.), Selected Papers of S.H. Foulkes. Psychoanalysis and Group Analysis. London: Karnac Books.
Freud S., (1915) «Lines of Advance in Psychoanalytic Therapy». S.E., Vol. 17,σ. 163. London: Hogarth Press.
Freud S., (1915) «Observations on Transference Love». S.E., Vol. 12, σ. 165. London: Hogarth Press.
Goldman E.E. & Morrison D.S., (1984) Psychodrama: Experience and Process. Dubuque: Kendall/HuntPublishing.
Grotjahn M., (1971) «The Qualities of the Group Therapist». Στο Η. I. Kaplan and B. J. Sadock (eds.), Comprehensive Group Psychotherapy, σ. 757-773. Baltimore: The William and Wilkins Co.
Haley J., (1963) «The Art of Psychoanalysis». Στο Strategies of Psychothera¬py, σ. 192-194. N.Y., San Francisco, London: Grune and Stratton.
Island Th.-K., (1993) «Sitting at the Trainer’s Table. Boundaries and Barriers within a Block Training Community». Proceedings of the 9th European Symposium in Group Analysis, Heidelberg.
Kellennan P.F., (1992) Focus on Psychodrama. London: Jessica Kingsley Publishers.
Mauctrineau R.F., (1989) Jacob Levi Moreno 1889 – 1974: Father of Psychodrama, Sociometry, and Group Psychotherapy. London: Tavistock/ Routledge.
Moreno J.L., (1934) Who shall survive? A New Approach to the Problem of Human Interrelations. Washington D.C.: Nervous and Mental Disease Publishing Co.
Moreno J.L., (1941) The Words og the Father. New York: Beacon House. Moreno J.L. (1947). The Spontaneity Theatre. New York: Beacon House.
Moreno J.L., (1946) Psychodrama, vol 1. New York: Beacon House.
Moreno J.L., (1951) Sociometry, Experimental Method and the Science of Society. New York: Beacon House.
Moreno J.L., (1966) The International Handbook of Group Psychotherapy. New York: Phil. Library.
Williams A., (1989) The Passionate Technique. London: Tavistock/ Routledge.
